Η εμπειρία της στη ζωγραφική είναι σημαντική, αφού έχει αποκομίσει αρκετές γνώσεις πάνω σε αυτήν. Τα έργα της είναι πολλά και ποικίλα, ενώ είναι αυτοδίδακτη. Κουβαλάει μια σπουδαία κληρονομιά (είναι εγγονή του σπουδαίου Πελοποννήσιου αγιογράφου, Λεωνίδα Παπαθανασόπουλου) και έχει λάβει λίγα μαθήματα από αυτόν όταν ήταν μικρή. Το ενδιαφέρον της  για τη ζωγραφική είναι τόσο μεγάλο, που δεν σταματάει σε αυτά που μέχρι τώρα έχει δημιουργήσει. Συνεχίζει να ανακαλύπτει καινούργιες τεχνικές και προσπαθεί να τις εφαρμόσει, αναζητώντας το καλύτερο και φυσικά την ψυχική ανάταση.

Έχει τιμηθεί με την Χρυσή Κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 1999.

Έχει κάνει  έξι ατομικές εκθέσεις και πολλές ομαδικές.

Ατομικές:

1. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – 24 έως 30 Σεπτεμβρίου 1994.
2. Πολιτιστικό Κέντρο Μήλου – 23 έως 24 Ιουλίου 1995.
3. Πολιτιστικό Κέντρο Αμαρουσίου – 17 έως 24 Μαρτίου 1996.
4. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – 1 έως 8 Φεβρουαρίου 1998.
5. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – 17 έως 23 Μαΐου 1999.
6. Πολιτιστικό Κέντρο Ναυπλίου – 14 έως 17 Αυγούστου 1999.

Ομαδικές:

1. Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός – 3 έως 14 Απρίλιος 1996.
2. Εταιρία Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά, Μέγαρο Ο.Λ.Π. – 6 έως 10 Απριλίου 1998.
3. Αίθουσα Τέχνης του Ο.Σ.Ε. – 25 Ιανουαρίου 1999 | Βραβείο: Έβδομη κατά σειρά για την Ελλάδα, με τη συμμετοχή της στον παγκόσμιο διαγωνισμό ζωγραφικής με θέμα «Η χώρα μου το 2000».
4. Εταιρία Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά , Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – Φεβρουάριος 1999
5. Εταιρία Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά , Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων – 1 έως 10 Σεπτεμβρίου 1999.
6. Εταιρία Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά, Αίθουσα Τέχνης Δήμου Πειραιά | Θέμα: «Η καινούργια χιλιετία» – 27 Δεκεμβρίου 1999 έως 15 Ιανουαρίου 2000.

Και συνεχίζει με πολλές ομαδικές εκθέσεις, κυρίως με το Σωματείο της Εταιρίας Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά, όπου έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. πολλές φορές.